Welcome to our concrete fortress

En welkom in Noorwegen!

Dag 6

Gisteren zijn we van Zweden naar Noorwegen gereisd. Omdat de af te leggen route niet al te lang was, zijn we weer via een omweg van A naar B gereden en zijn we een aantal keer (bot op de rem) gestopt om een foto te maken. Toen we na één van die spontane stops weer wegreden hoorden we een raar geluid... aangezien we geen idee hadden wat dat geweest zou kunnen zijn en we aan de auto ook niets vreemds merkten, zijn we gewoon verder gereden. Een paar kilometer verderop stopten we weer even om een foto te maken en merkte Dré ineens dat hij z’n zonnebril kwijt was... wat zou dat rare geluid toch geweest kunnen zijn... ahum... hij had z’n zonnebril dus even op het dak van de auto gelegd om de groothoekconverter op z’n camera te draaien... Op goed geluk zijn we omgekeerd en teruggereden naar de plaats van de laatste foto en na een paar minuten zoeken bleek de zonnebril naast de weg te liggen (tenminste wat daar nog van over was nadat er waarschijnlijk een auto overheen gereden was). Het halve brilletje ligt nu in het doosje in de auto...

Wat verder richting Oslo ligt het plaatsje Eidvoll Verk wat voor de Noren een soort heiligdom is aangezien daar de grondwet is getekend en daarom ook even bezocht moest worden. Het was op dat moment windstil waardoor het stuwmeertje als perfecte spiegel fungeerde op de foto’s van de huizen aan de overkant. Ook het gebouw waar het allemaal gebeurde was leuk om even gezien te hebben.
Oja, aangezien we niet precies wisten waar we moesten zijn, kwamen we eerst uit in Eidvol waar een kleine jachthaven was en we even op ons gemakje – in het zonnetje – over de stijger gelopen hebben.

Vervolgens was het tijd om naar Oslo door te rijden. Ook hier hadden we weer een uitdaging om bij het hotel te komen omdat de weg die we wilden nemen, opgebroken was en de navigatie perse via die weg wilde. Uiteindelijk zijn we maar via de tolweg gegaan waarvan we nog steeds niet weten hoe dat gewerkt mag hebben, we hebben namelijk geen kaartje hoeven te pakken of af te rekenen bij het verlaten van de weg. Daarna zagen we al snel een industrieterrein en daar zagen we een betonnen bunker verrijzen waarop met koeiencijfers “33” te lezen viel. Het kon dus niet missen dat dit ons hotel moest gaan worden. De verrassing toen we binnenkwamen kon niet groter zijn. Wat een gaaf hotel is dit! Het hotel is een voormalige kabelfabriek die een paar jaar geleden onderhanden is genomen om er een schitterend designhotel van te maken. In de brochure die in de kamer lag was het volgende te lezen: “Welcome to our concrete fortress – once an ugly duckling now turned into a beautiful swan.”
Om een keer niet de deur uit te hoeven om te gaan eten (ik zal niet zeggen dat het was omdat er niets anders in de buurt was, want dat gelooft toch niemand ondanks dat het toch echt zo is) hebben we hier in het restaurant gegeten. Hier bleek al snel dat niet alleen het hotel “design” is, maar ook het eten ;) Doe eigenlijk nog maar zo’n portie rendiercarpaccio... Tevens bleek dat – in tegenstelling tot Zweden – ook het bier onbetaalbaar is.

Dag 7
Vandaag zijn we na het ontbijt – met een dagkaart voor het openbaar vervoer op zak – richting de bushalte gegaan om naar het centrum van Oslo te gaan. Gelukkig hadden we op het laatste moment de “enkeltjes” die ik in eerste instantie bij de receptie gekocht had, kunnen omwisselen voor een dagkaart en dat kwam goed van pas. Het openbaar vervoer is erg goed geregeld en met de metro hebben we deze heerlijk relaxte en mooie stad doorkruist. Er is hier van alles te zien; van oude gebouwen tot hippe staten, jachthavens en het hypermoderne opera house dat van boven gezien één groot vierkant blok marmer is en waar je via de schuin lopende daken helemaal naar boven kunt lopen.
Kortom: Oslo is een aanrader!