Campvolk
Door: André K
Blijf op de hoogte en volg Andre & Andre
25 Juni 2011 | Noorwegen, Glomfjord
Dag 10
Vandaag zijn we van Narvik naar Glomfjord gereden, een schitterende reis langs een aantal mooie hoge fjorden met besneeuwde toppen. (zie foto's (morgen))
De reis was lang, maar zeker de moeite waard. In totaal moesten we vandaag 400 kilometer overbruggen, en dat is best veel als de maximum snelheid 80km/u is, en op zeker een derde van het stuk 60.
De reis ging over de autosnelweg E6, klinkt als heel wat, maar was niet meer dan een tweebaansweg door de bergen, op en af, de hele dag door, even onderbroken door een boottochtje.
Het was gelukkig bijna de hele dag droog, alleen de laaghangende bewolking op sommige plekken zorgde er soms voor dat we niet een 'fullview' van de steile rotswanden naast, voor en achter ons hadden. De hele dag was het rondkijken, en uitkijken naar wat voor verrassing ons nu weer te wachten stond. Zeker toen we de E6 hadden ingewisseld voor de Rv17, de ‘echte’ weg langs de fjorden.
Morgen volgen we weer de hele dag deze weg, dat belooft wat (er zitten ook 3 overtochten bij :) )
Nadat we bij het hotel wat gegeten hadden, zijn we nog even naar Svartisen geweest, de op één na grootste gletsjer van Noorwegen, zie wederom de foto's. Zeer apart om zo’n lap ijs zo laag op een berg te zien liggen.
Het is inmiddels al weer twaalf uur geweest. Als ik naar buiten kijk, zie ik de rotswand van de fjord, waaraan ons hotel min of meer is gelegen, een waterval naar beneden stromen, en kan ik zelfs nog het wit van de sneeuw zien liggen bovenop de toppen van de rotswanden. Een prima en inspirerende plek om dit verhaal te schrijven dus.
Een ander 'ding' waar we last van hadden was het Campvolk. Je herkent ze aan hun over het algemeen middelbare leeftijd, babyboomers worden ze ook wel genoemd. En ze rijden in zo’n auto met daar aan vastgeplakt een caravan… een camper dus.
Met zijn allen (minimaal 100 vandaag, waarschijnlijk meer) rijden ze over de Noorse "snelwegen".
Meestal rijden ze te langzaam op de punten waar ze bang zijn dat ze met camper en al van de weg raken, en meestal te hard op de plaatsen waar ze door de overige weggebruikers kunnen worden ingehaald. Maar genoeg over dit volk, morgen komen we er waarschijnlijk weer genoeg tegen.
Vandaag zijn we van Narvik naar Glomfjord gereden, een schitterende reis langs een aantal mooie hoge fjorden met besneeuwde toppen. (zie foto's (morgen))
De reis was lang, maar zeker de moeite waard. In totaal moesten we vandaag 400 kilometer overbruggen, en dat is best veel als de maximum snelheid 80km/u is, en op zeker een derde van het stuk 60.
De reis ging over de autosnelweg E6, klinkt als heel wat, maar was niet meer dan een tweebaansweg door de bergen, op en af, de hele dag door, even onderbroken door een boottochtje.
Het was gelukkig bijna de hele dag droog, alleen de laaghangende bewolking op sommige plekken zorgde er soms voor dat we niet een 'fullview' van de steile rotswanden naast, voor en achter ons hadden. De hele dag was het rondkijken, en uitkijken naar wat voor verrassing ons nu weer te wachten stond. Zeker toen we de E6 hadden ingewisseld voor de Rv17, de ‘echte’ weg langs de fjorden.
Morgen volgen we weer de hele dag deze weg, dat belooft wat (er zitten ook 3 overtochten bij :) )
Nadat we bij het hotel wat gegeten hadden, zijn we nog even naar Svartisen geweest, de op één na grootste gletsjer van Noorwegen, zie wederom de foto's. Zeer apart om zo’n lap ijs zo laag op een berg te zien liggen.
Het is inmiddels al weer twaalf uur geweest. Als ik naar buiten kijk, zie ik de rotswand van de fjord, waaraan ons hotel min of meer is gelegen, een waterval naar beneden stromen, en kan ik zelfs nog het wit van de sneeuw zien liggen bovenop de toppen van de rotswanden. Een prima en inspirerende plek om dit verhaal te schrijven dus.
Een ander 'ding' waar we last van hadden was het Campvolk. Je herkent ze aan hun over het algemeen middelbare leeftijd, babyboomers worden ze ook wel genoemd. En ze rijden in zo’n auto met daar aan vastgeplakt een caravan… een camper dus.
Met zijn allen (minimaal 100 vandaag, waarschijnlijk meer) rijden ze over de Noorse "snelwegen".
Meestal rijden ze te langzaam op de punten waar ze bang zijn dat ze met camper en al van de weg raken, en meestal te hard op de plaatsen waar ze door de overige weggebruikers kunnen worden ingehaald. Maar genoeg over dit volk, morgen komen we er waarschijnlijk weer genoeg tegen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
