Noord, Noordelijker, Noordelijkst

Dag 9

En het tweede flesje prosecco is ook leeg, dit omdat we het noordelijkste punt van de reis bereikt hebben. Het noordelijkste punt kwamen we 30 km voor Narvik tegen, maar we wisten niet precies waar dat zou zijn, dus we zijn vanavond in het hotel maar even aan de bubbels gegaan.

We hoefden vandaag geen grote afstand af te leggen en hadden we dus alle tijd om de omgeving langs de route te bekijken. De eentonigheid van de naaldbossen maakte plaats voor veel lagere loofbomen en struiken, en liep de snelweg langs stroomversnellinkjes en een groot meer. In de verte waren besneeuwde bergtoppen duidelijk te zien. Het geheel leverde erg mooie plaatjes op.
Wat we in ieder geval wilde zien vandaag was het Abisko nationalpark. Dit park is alleen zo groot dat je er wandeltochten van een aantal dagen kunt maken en wij in een paar uurtjes iets wilden zien. Er waren wel een aantal wandelroutes uitgezet, maar welke route waarheen ging wisten we ook niet en dat stond ook niet op de kaart aangegeven. We zijn dus op goed geluk een van de routes gaan volgen en al snel hoorden we het gebulder van water, er moest dus wel een waterval of stroomversnelling in de buurt zijn. Een klein stukje van het pad bleek er inderdaad een mooie stroomversnelling onderaan een afgrond te zijn. Een stukje verderop konden we zelfs naar beneden. Het toendralandschap waar we vanuit gingen dat we te zien zouden krijgen hebben we alleen niet gezien. Het was weer vooral een hoop bos, maar die stroomversnelling was top.
Een flinke hoeveelheid bloed armer vanwege de muggen, maar een stel mooie foto’s rijker zijn we teruggegaan naar de auto.

Toen we de Noorse grens over waren konden we de eerste de beste parkeerplaats op, want daar was het ineens: het landschap dat we ook het laatste stuk van de route in Zweden hoopten te zien. Oftewel een vlakte met lage begroeiing, rotsen en sneeuw. Even laten passeerden we het strandje aan het einde van de Ofotfjord waaraan ook Narvik ligt.

Het was weer een geslaagd dagje.